Poradnik pozytywnego myślenia

Jestem uzależniona od kina. Największą karą dla mnie byłby zakaz oglądania filmów. Czasami szukając kolejnego zaglądam na opinie ludzi, którzy rzekomo oglądali dany obraz. Zaskakujące jak rozbieżne i skrajne potrafią być ich recenzje. Niedawno z A. oglądaliśmy "Poradnik pozytywnego myślenia" (oryg. Silver Linings Playbook). 

Jest to historia Pat'a, który spędził kilka miesięcy w szpitalu psychiatrycznym, po tym jak jego życie odmieniło się o 180 stopni, po wyjściu próbuje odnaleźć się na nowo. Presja rodziny i przyjaciół, aby Pat jak najszybciej był "normalny" nie pomaga. Jeżeli przyjrzeć się wszystkim pozostałym postaciom, chociażby ojcu, czy przyjacielowi Pat'a, nasuwa się pytanie - kto tu jest nienormalny? Pat'owi stanąć na nogi pomaga Tiffany, nieprzeciętna dziewczyna z problemami. 
Reżyser David O. Russell w bardzo zgrabny sposób ukazuje emocje jakie dotykają ludzi, którzy doznali niespełnionej miłości i jaki to może mieć wpływ na nasze życie. Film nie jest typem wybitnego dzieła, a wielowymiarową, z pozoru prostą opowieścią, która pozwoli nam spędzić dwie godziny w dobrym nastroju. Jeżeli do tego dodamy świetne kreacje aktorskie, czeka nas rozrywka na najwyższym poziomie.


Jennifer Lawrence za rolę Tiffany otrzymała Złoty Glob, nie wiem jednak czy ktokolwiek będzie o tym pamiętał, ponieważ na ceremonii, chwilę po sukcesie dziewczyny "znikąd", obecna tam Jodie Foster postanowiła zrobić coming out, nie pozostawiając wątpliwości co do swojego homoseksualizmu.  Bradley Cooper, którego Magazyn People w 2012 roku uznał za najseksowniejszego żyjącego faceta, także został nominowany do Złotego Globu, jednak obszedł się smakiem. Tak czy inaczej rola Pat'a jest jego najlepszą rolą w dotychczasowej karierze, przy czym jego fizyczność nie jest tu taka nachalna.  Czas odcisnął swoje piętno na, grającym ojca, Robercie De Niro, jednak z jego upływem staje się lepszy i lepszy. Postać, którą stworzył jest jak wisienka na torcie. Na szczęście jego wory pod oczami są autentyczne, a ciało, pozbawione botoksu stanowi wspaniałe narzędzie do wprawiana widza w zachwyt.
Zbliżają się walentynki, jak ktoś ma ochotę wybrać się do kina ze swoją drugą połówką, a na ekranach same nieznośne komedie romantyczne, ten film może być bardzo fajną alternatywą. Świetnie rozumiem głównego bohatera i jego przywiązanie do happy end'ów. Scena z Hemingway'em wylatującym przez okno jest po prostu rozbrajająca. Nie rozumiem wszechobecnej pogardy dla szczęśliwego zakończenia. Mało mamy zmartwień? 
Moja połówka oceniła film bardzo wysoko. Trzeba być mocno opornym, żeby się w filmie nie zakochać. Pozytywny, to na pewno.

gatunek: komediodramat polska premiera 8 lutego
Moja ocena 8/10 A. 9/10